Padaczka i jej przejawy

Przyczyny padaczki nie są do końca znane. Napady mogą być spowodowane  urazami głowy, udarami mózgu, guzami mózgu, chorobą Alzheimera, infekcjami mózgu, takie jak zapalenie opon mózgowych lub zapalenie mózgu, nadużywanie alkoholu lub narkotyków, ale w wielu przypadkach przyczyna nie jest znana.

Rozpoznanie padaczki jest wykonane na podstawie napadów oraz towarzyszącym opisanym objawom.

Pojawienie się jednego napadu nie prowadzi automatycznie do zdiagnozowania padaczki. Zespół padaczkowy jest zdefiniowany przez dwa lub więcej napadów padaczkowych, które nie są spowodowane przez  przyczyny takie ja:k upojenie alkoholowe lub hipoglikemia.

Napady padaczkowe mogą manifestować się na różne sposoby. Mogą być uogólnione lub częściowe.

Najpopularniejsze napady uogólnione są napady toniczno-kloniczne. Napady te mają dwa etapy. W pierwszym etapie, tonicznym, znacznie zmniejsza się częstość oddechów lub  oddychanie ustaje całkowicie, natomiast w drugim etapie, klonicznym, oddychanie powraca w spowolnionym tempie i pojawiają się drgawki. Napady te są bardzo niebezpieczne, ponieważ w czasie ich trwania chory może się zranić lub może przygryść sobie wargi lub język. Inne typy napadów uogólnionych objawiają się nagłą i tymczasową utratą napięcia mięśniowego, szybkimi  i krótkimi skurczami mięśni ciała, zwykle po obu stronach ciała, w tym samym czasie, lub czasowym brakiem świadomości (pustym wzrokiem).

Napady częściowe mogą być proste lub złożone. W przypadku tych prostych osoba dotknięta chorobą jest przytomna, ale nie może mówić lub nie może się poruszać. Może ona mieć dziwne odczucia (może poczuć muśnięcie chłodu na skórze lub może słyszeć różne dźwięki) lub nieuzasadnione emocje (strach, szczęście lub gniew). W przypadku złożonych napadów, osoba traci przytomność i przechodzi  w  stan podobny do transu lub snu. Po zakończeniu napadu, osoba ta nie pamięta co się stało.

Leczenie polega w większości przypadków na kontrolowaniu napadów za pomocą leków. W przypadku gdy leczenie padaczki jest odporne na leki, można ją leczyć chirurgicznie lub poprzez implantację stymulatora nerwu błędnego

Jeżeli znajdujecie się blisko osoby, która ma napad padaczkowy i musicie udzielić jej pierwszej pomocy, ważne jest, aby pamiętać, o kilku aspektach.

Po pierwsze, ważne jest, aby zachować spokój w takiej sytuacji. Należy upewnić się, że wokół danej osoby nie ma nic, co mogłoby spowodować  jej zranienie. Nie wolno wkładać niczego do ust osobie, która ma napad padaczkowy, a jeśli napad ten trwa dłużej niż 5 minut, następnym krokiem jest połączenie się z pogotowiem pod numerem 112. Po ustaniu napadu, właściwe jest, aby osobę tą położyć  na jej lewej stronie. Na końcu takiej sytuacji istnieje ryzyko pojawienia się wymiotów. Dlatego głowa musi być przechylona na bok, tak aby wymiociny nie zostały połknięte. Nie należy oddalać się do tej osoby, aż w pełni nie odzyska ona przytomność  (5 – 20 min).