Gimnastyka umysłu – trening mózgu

Układanie lekkich elementów, jak kostki domina czy pionki lub układanie kart, ćwiczy sprawność manualną. Jednocześnie podczas tych zabaw silnie pobudzane są procesy myślenia i kojarzenia, jak również pamięć. Pozytywne emocje towarzyszące grze dodatkowo wzmagają korzystne dla podopiecznego efekty, zarówno w zakresie wydolności pamięci, jak i nastroju.

Kilka praktycznych wskazówek, jak prowadzić grę:

Domino świetnie sprawdza się w przypadku osób z chorobami demencyjnymi. Oprócz tradycyjnych kostek z oczkami można wykorzystać warianty ze słowami i rysunkami. Typowym problemem w przypadku demencji jest umykanie nazw obiektów z najbliższego otoczenia: rzeczy, zwierząt, osób. Domino obrazkowe pomaga zachować i ćwiczyć zasób słownictwa.

Warcaby to gra ćwicząca myślenie, która wymaga od podopiecznego stałej, bacznej obserwacji tego, co dzieje się na planszy, zauważania zmian i przewidywania sytuacji. W przypadku trudności w koncentracji warto zadawać podopiecznemu pytania pomocnicze, zwracające uwagę gracza na sytuację na szachownicy i na możliwości oraz konsekwencje ruchów.

Ze względu na swoją prostotę gra w chińczyka poprawia nastrój podopiecznego poprzez wspólną zabawę i rywalizację.

Gry karciane, poza tym, że są emocjonującą rozrywką, mogą być sposobem podtrzymania aktywności intelektualnej, a w konsekwencji poprawy i przedłużenia wydolności intelektualnej. Zapytajmy podopiecznego, czy interesuje się grą w karty i jakie gry lubi. Być może zaproponuje grę, której zasad nie znamy, warto wtedy poprosić o wytłumaczenie – wejście w rolę nauczyciela może być dla podopiecznego bardzo stymulujące umysłowo.

Puzzle ćwiczą pamięć, spostrzegawczość i wyobraźnię. Zabawa polega na układaniu w całość obrazka pociętego wcześniej na ściśle pasujące kawałki. Układanki praktycznie nie mają ograniczenia czasowego (można przerwać zabawę w dowolnym momencie i w dowolnym momencie do zabawy powrócić), nadają się zatem dla osób, które nie mogą z różnych przyczyn wykonywać długo jednej czynności. Ćwiczą spostrzegawczość, poczucie orientacji obiektów w przestrzeni oraz cierpliwość. Warto dostosować poziom trudności układanki (wyrazistość motywu, kolory, wielkość i liczbę elementów) do możliwości podopiecznego. Układanka zbyt trudna zniechęci podopiecznego do aktywności, zbyt łatwa – znudzi.

Państwa–miasta angażuje wiedzę o świecie, którą dysponuje senior. Jest to świetny sposób na podtrzymanie sprawności intelektualnej, kategoryzacji i przede wszystkim pamięci podopiecznego. Gra jest dużym wysiłkiem dla osoby z chorobą otępienną, jednak taki rodzaj aktywności jest bardzo pożądany. Stopień trudności zabawy trzeba za każdym razem dobrać do możliwości podopiecznego. Jeśli wiadomo, że dysponuje dużym zasobem wiedzy ogólnej, można stymulować pamięć trudniejszymi zadaniami, jeśli natomiast senior jest w gorszym stanie, warto ułatwić grę, np. decydując się na pulę 2–3 liter zamiast jednej.

Bierki – jest to doskonała gra, która w łatwy sposób zaangażuje naszego Podopiecznego zarówno pod względem ruchowym jak i umysłowym. Ten rodzaj gry będzie idealny dla osób, które zmagają się z chorobami  otępiennymi a przede wszystkim osobom, które cierpią na depresję. Jest to gra, która w dużym stopniu angażuje uwagę Seniora, a tym samym nie pozwala skupiać mu się na aspektach choroby.