Opieka nad osobą chorą na Alzheimera cz.2

Gdy kandydat podejmuje się roli Opiekuna osoby chorej na Alzheimera, musi mieć na uwadze kilka podstawowych zasad. Przede wszystkim Podopiecznemu należy zapewnić bezpieczeństwo. To w rękach Opiekuna leży los danego człowieka. Osoba cierpiąca na Alzheimera może się poparzyć wrzątkiem, zostawić włączone żelazko itd. Trzeba zatem cały czas kontrolować sytuację. Należy schować w niedostępnym dla seniora miejscu ostre narzędzia, środki chemiczne. Trzeba w stosunku do chorej osoby być nieustannie czujnym.

Wspominaliśmy również o tym, że chory może uciec. Przewidując taką możliwość należy zadbać o plakietkę z adresem i numerem telefonu, która będzie przypięta do odzieży Podopiecznego. Opiekun z kolei powinien mieć zawsze przy sobie telefon komórkowy, aby w nagłym przypadku zadzwonić po pomoc. Bezpieczeństwo musi dotyczyć też podawania leków. Najlepiej przygotować sobie rozpiskę z nazwą leku, dawką i godziną przyjmowania go. Podopieczny rzecz jasna nie może mieć kontaktu z tabletkami, aby sam ich nie zażył.

Trzeba również dbać o komfort psychiczny Podopiecznego. Nie wolno szarpać czy krzyczeć na niego i karać za złe zachowanie. Takie czynności są absolutnie niedopuszczalne! Pomimo tego, że senior może nie reagować na polecenia Opiekuna czy denerwować się, trzeba podać mu pomocną dłoń. Opiekun musi być łagodny, życzliwy i po prostu okazywać seniorowi dużo serca. Konieczne jest wykazanie się cierpliwością.

Z drugiej jednak strony, nie wolno nadmiernie pobłażać choremu, gdy ten chce robić rzeczy, których nie powinien robić. Podopieczny musi mieć zaufanie do Opiekuna i wiedzieć, że ten lepiej wie, jak należy działać. Kolejną sprawą jest zapełnienie dnia seniorowi. Chory nie powinien się nudzić, dobrze jest, gdy ma określone zajęcia, może pójść na spacer, zobaczyć otaczający go świat. Zamknięcie Podopiecznego w domu tylko pogorszy jego stan. Warto też pomyśleć o odpowiednim sposobie komunikacji z chorym. Należy używać prostych zwrotów, mówić wolno, głośno i wyraźnie. Trzeba pamiętać, że jest to starszy człowiek.

Pozostaje jeszcze jedna rzecz, a jest to… uśmiech. Każdy, nie tylko seniorzy, zupełnie inaczej odbiera osobę uśmiechniętą, miłą, pozytywną. Współpraca jest wówczas nieporównywalnie łatwiejsza. Trzeba po prostu być takim Opiekunem, z jaki sami chcielibyśmy przebywać, w tak trudnej sytuacji życiowej.